"Sanki kendimi bir zaman tünelinden geçerek adeta o yıllarda yaşıyor gibi hissettim"

O notları görünce çok duygulandım.

 Bismillahirrahmanirrahim

Bu sergiyi gezince ve özellikle hep duyduğumuz o notları görünce çok duygulandım. Buradaki fiziksel ortam çok güzel ama manevi bir hava da var sanki. Bize böyle bir nimeti nasip eden rabbimize ve bunda emeği geçen herkese çok teşekkür ederim. İnşaallah Allah hepimize O’na layık kul, Efendimize layık ümmet ve Üstada layık talebe eylesin. İnşaallah nefsimizi yenip bu Risale-i Nur külliyatından yararlanabilmeyi, okuyup anlayabilmeyi, anlatabilmeyi ve O’na talebe olabilmeyi nasip etsin. Onun işlerinde istihdam olabilmek nasip olsun bizlere.

B.A.

İlahi bir rahmetin beni kapladığını hissettim.

Hakikati gösteren bir okul, imani duyguları coşturan bir eser. Allahu Teala Hz. Yapılan hiçbir emeği boş bırakmıyor. İçeri girdiğimde İlahi bir rahmetin beni kapladığını hissettim. Bütün dünya milletlerinin anlayacağı dilde basılıp dünya üzerine hakim olabilmesi dileğiyle. Allah hepinizden razı olsun.

Habibe Akpınar 25.03.2009

“ Bana tam tevafuk eden beni tam anlar.”

Bu serginin hem kurulumunda hem de açılışından bu güne kadar acizane hizmet ettim. Bu tempo çok hoşuma gidiyordu fakat bunun bir de dezavantajı vardı: Serginin o kadar içinde olmamdan dolayı gözüme bir ülfet perdesi inmişti, bana her şey sıradan geliyordu. Ta ki İran’dan bir Türk’ün vakfı aramasına kadar… Konuştuklarımızı aynen aktarıyorum:

İranlı Türk:” Rüstempaşa Medresesi ile mi görüşüyorum? Kastamonu yıllarının düzenlendiği yer?”

“Evet. Burası İİKV. Sergi burada.”

İranlı Türk.” Yavrum ben İran’dan arıyorum. Az önce sergiyi Dost TV de izledim. Çok duygulandım. Tebrik için aradım.”

Burada ağlamaya başlar. Ağlayarak beş dakika dua etti. En sonunda “Yavrum Allah bu sergiyi yapanlardan ve senden razı olsun. Biz layık değiliz, ben layık değilim.” Dedi, kapattı.(Sanki ben çok layığım)

Bir anda gözümden ülfet perdesi kalktı. Üstadımızın dediği gibi “ Bana tam tevafuk eden beni tam anlar.” Bu gözlükle sergiyi kimse yokken gece yarısı gezdim. Kendimi o insanların, Üstadımızın yerine koydum. Herhalde biraz tevafuk edebildim ki bir anda ben de hüzünlendim. O amcadan gözümdeki ülfeti kaldırdığı için, sergiyi organize edenlerden de beni üstadıma biraz tevafuk ettirdikleri için Allah ebeden razı olsun.

Yunus Kızılgüneş / Gazi Üniversitesi

Bediüzzaman hz. fazla tanımama rağmen…

Farklı bir cemaate bağlı olmama ve Bediüzzaman hz. fazla tanımama rağmen sergiyi çok beğenip kendilerini ve sizleri bir kez daha takdir ettim. Rabbim hizmetlerinizi daim etsin.

Saygılarımızı sunarız  Payalan Ailesi 29 Mart 2009

O yılları yaşıyor gibi oldum.

Medresenin kapısından içeriye girdiğimde tamamen bambaşka bir aleme geçiyorum sandım. O yılları yaşıyor gibi oldum. Duygularımı ifade edemiyorum.

29 Mart 2009

"Kastamonu Yılları Sergisi'ni sindire sindire; sanki kendimi "bir zaman tünelinden" geçerek adeta o yıllarda yaşıyor gibi hissettim.

Bu hizmetin ne kadar meşakkatler, zorluklar ve yokluklar içinde yapıldığını an be an idrak ettim. 

Üstad Bediüzzaman ve arkadaşlarına karşı haksız zulüm ve hapis cezaları yüreğimi burktu.

Sergiyi gezerken "ÜÇ ŞEHİTLER" bölümünde duygulandım ve ağladım. Cenab-ı Allah başladığından beri bu hizmet erlerinin ve muhterem bacılarımızın Ahirete irtikal edenlerin makamını cennet eylesin, onları Peygamber Efendimize komşu eylesin. Amin.

Bu sergiyi ziyaret etmemize sebep olan tüm kardeşlerimizi de tebrik ediyor; vazifelerinde üstün başarılar diliyorum."

FİKRET ECEVİT

4 Nisan 2009

Kastamonu Yılları Sergisi, İstanbul